Pagina's

vrijdag 2 januari 2009

Brieven aan Roodkapje

We kennen allemaal het verhaal van Roodkapje. Haar versie tenminste. Maar dat is maar een deel van het verhaal! De jager, de wolf, de moeder, en oma hebben namelijk allemaal zo hun eigen perspectief op de gebeurtenissen daar in het donkere bos...

2 opmerkingen:

Paul Beekers zei

Lieve dochter,

Je wandelt graag naar oma want onderweg is er veel te beleven.
Je droomt langs de wegen en geniet van alles wat je ziet. Soms
is er gevaar, maar je gelooft in de goedheid van alles. Vaak
waarschuw ik je voor alles. Ik zie veel gevaren en wil je behoeden.
Ik druk je op je hart dat je op het pad moet blijven en snel naar
oma moet gaan, maar jij dwaalt, dwaalt en dwaalt. Boze mensen
daar ben je vriendelijk tegen en je vertelt ongedwongen alles dat
je in gevaar kan brengen. Ik zeg steeds dat je dat niet moet doen.

Je droomt over de vogels, de bloemen, de mensen en alles wat
er is op de wereld. Maar oooooo ik zie zoveel gevaar. Enge dieren,
gevaarlijke dieren, donkere bossen met achter elke boom een wilde.
Iedereen wil wat van je en jij loopt maar te dromen en te geloven in
de goedheid en je werd door het gevaar opgeslokt. Zie, moet ik je
weer redden. Onbedust sta je weer met je voetjes op de grond.

De moeder van Roodkapje (Erna ;))

Anoniem zei

Ik stond erbij en ik keek ernaar, dus ik kan het weten. Ik snap niet hoe ze aan die onzin zijn gekomen.
Dat sprookje over dat gekke kind met dat rode kapje. Het zal net zo zijn als met de bijbel: zo vaak herschreven dat het in de verste verte niet meer klopt met de waarheid. Sowieso weet ik pertinent zeker dat het kapje helemaal niet rood was. Sterker nog, ze had helemaal geen kapje op en ik heb met mijn eigen ogen gezien dat ze blauw punkhaar had.
Van dat mandje met lekkers klopt ook geen jota. Ze had een zwarte rugzak. Dat weet ik zeker, omdat ze toevallig vlak voor mijn voeten ging zitten. Ze haalt zo een pakkie shag uit die rugzak en nog een zakje met wat gras of zoiets erin. Ze draait er eentje, steekt de fik erin en een lucht dat daar vanaf kwam!. Jeetje, ik dacht nog: das weer een hoop troep waar ik zuurstof van moet zien te maken. Dat wordt dus weer overwerken.
Maar afijn.
Ze staat weer op en ik zie haar zo dat hutje inlopen wat je daarginds ziet staan. Ik weet ook niet wat ze ging doen hoor, maar nog geen half uur later komt er zo'n puistekop van een jongen naar buiten. In het sprookje staat dat het een wolf was, maar dan denk ik eerder aan een schaap in wolfskleren hoor, want ik zag die gozer naar buiten strompelen, helemaal wezenloos.
Dus vergeet dat sprookje nu maar, d'r klopt geen ene jota van!